Quinta da Mesquita
Soort: Zonvakantie
Land: Portugal
Amber, Water, Buddha, Earth, Orange, Natura, Violet, Almendra en Palm', eigenaresse Manuela glimlacht als ze de namen van de appartementen uitspreekt, 'de namen verwijzen naar elementen van de natuur.' Zodra je hier het 50.000 m2 landgoed oprijdt, word je overvallen door de rust en ruimte.
'Mijn man en ik zochten begin jaren 90 een mooie plek in de natuur om de weekenden en vakanties door te brengen met ons gezin. Het gebouw op dit landgoed was verlaten en erg verouderd, maar het belangrijkste was er: de natuur, de stilte, het was: sereno. We wilden onze kinderen meegeven hoe het is om fruit te telen, echt te zorgen voor het land; de natuur in haar puurste vorm te ervaren.' Manuela en ik bakken brood en maken een traditioneel streekgerecht, volgens familierecept. De oude steenoven in de authentieke quinta doet nog steeds zijn werk. Ik glimlach, en ineens herinner ik me dat ik perziken, sinaasappelen en vijgen uit de boomgaard zou plukken voor het eten. Buiten komt Manuela's man me al tegemoet: 'Proef!', hij heeft een perzik van de boom geplukt. Mmm het zoete sap. In het gras kijk ik even rustig om me heen, het leven is hier 'calmamente'. Het is ze gelukt, bedenk ik me, alles is hier één met de natuur. Verderop ligt de authentieke rode quinta met haar torentjes in de zon, de nieuwe appartementen en alles is rustig calmo calmo...
'In 'Water' graag', zei ik toen ze me vroeg waar ik wilde slapen. Want zo voel ik me hier: als een vis in het water. Straks ga ik de maaltijd die ik met Manuela maakte rustig opeten in de zon op mijn balkon. Appartement 'Water' ziet eruit zoals de rest hier: rustig, stijlvol en harmonieus. Het is óók de binnenhuisarchitect gelukt, bedenk ik me. Vlakbij is Praia de Armação de Pêra, met de golven van de Atlantische Oceaan. Ik ga nog even een duik nemen, voordat de zon ondergaat.
'Mijn man en ik zochten begin jaren 90 een mooie plek in de natuur om de weekenden en vakanties door te brengen met ons gezin. Het gebouw op dit landgoed was verlaten en erg verouderd, maar het belangrijkste was er: de natuur, de stilte, het was: sereno. We wilden onze kinderen meegeven hoe het is om fruit te telen, echt te zorgen voor het land; de natuur in haar puurste vorm te ervaren.' Manuela en ik bakken brood en maken een traditioneel streekgerecht, volgens familierecept. De oude steenoven in de authentieke quinta doet nog steeds zijn werk. Ik glimlach, en ineens herinner ik me dat ik perziken, sinaasappelen en vijgen uit de boomgaard zou plukken voor het eten. Buiten komt Manuela's man me al tegemoet: 'Proef!', hij heeft een perzik van de boom geplukt. Mmm het zoete sap. In het gras kijk ik even rustig om me heen, het leven is hier 'calmamente'. Het is ze gelukt, bedenk ik me, alles is hier één met de natuur. Verderop ligt de authentieke rode quinta met haar torentjes in de zon, de nieuwe appartementen en alles is rustig calmo calmo...
'In 'Water' graag', zei ik toen ze me vroeg waar ik wilde slapen. Want zo voel ik me hier: als een vis in het water. Straks ga ik de maaltijd die ik met Manuela maakte rustig opeten in de zon op mijn balkon. Appartement 'Water' ziet eruit zoals de rest hier: rustig, stijlvol en harmonieus. Het is óók de binnenhuisarchitect gelukt, bedenk ik me. Vlakbij is Praia de Armação de Pêra, met de golven van de Atlantische Oceaan. Ik ga nog even een duik nemen, voordat de zon ondergaat.
