“Een plek om in te verdwalen,” had mijn goede vriend Costas gezegd. “De slingerweggetjes dansen er door het ruige heuvelachtige landschap. Hier en daar spiekt de azuurblauwe zee om het hoekje en overal word je omgeven door de eeuwenoude olijfbomen die zachtjes meebewegen op de wind. “Het had als poëzie in mijn oren geklonken, want daarna gaf Costas deze plek een naam: de Rizolia Villas. Ruime natuurstenen privé villa’s gelegen in dat mooie nog te ontdekken deel van Zakynthos. “En ook daar in je prachtige villa zul je verdwalen in de schoonheid én de ruimte,” had hij lachend gezegd.
Verdwalen betekent letterlijk de weg kwijt zijn en eenmaal aangekomen bij de Rizolia Villas ben ik eerlijk gezegd een beetje van de kaart van geluk. Mijn vriend Costas had gelijk. Er zijn in totaal tien traditionele natuurstenen villa’s die allemaal rustig tussen de eeuwenoude olijfbomen verscholen liggen. Toen ik binnenkwam, dwaalde ik door mijn enorm ruime villa. Langs de prachtige inrichting met de klassieke houten meubels, het serene en stijlvolle wit gecombineerd met de natuurstenen muren. De traditionele bouw, het overdekte terras, het balkon, mijn privézwembad blakend in de zon, de bloemen die bloeien. Ik kan nog wel uren zo doorgaan. Net ben ik via de openslaande deuren naar buiten gelopen. De wind laat de eeuwenoude olijfbomen heen en weren. De krekels krekelen in de zon. Ik glimlach: verdwalen is mijn nieuwste hobby, bedenk ik me en rustig wandel ik over mijn gazon een rondje om mijn prachtige grote nieuwe huis.
