Het lijkt wel een dorpje’, zegt mijn goede vriend Carlos als we aankomen bij de quinta van Isabel. Ik knik en meteen word ik blij. Ommuurd en lieflijk ligt het hier midden in het pittoreske Almancil. De wind waait zacht door de drie palmbomen en ook de bloemen zijn een warm welkom.
Een kwartiertje later zitten we samen met eigenaresse Isabel bij het zwembad in de schaduw van de olijfboom. ‘Van deze oude boerderij wilde ik een unieke en gezellige plek maken, met voldoende privacy voor mijn vrienden.’ Ik glimlach. Carlos vertelde me op de heenweg al over hoe Isabel gastvrijheid als een vriendendienst beschouwt. ‘Met een Portugees ziel, dat wilde ik ook.’ En dat is haar zeker gelukt. Wat een oog voor detail! De Portugese kleuren en tegels en de beschutte plekjes waar je uren van de sfeer van hier geniet.
Als Carlos en Isabel even een rondje over het 19e eeuwse landgoed met twee zwembaden maken, spiek ik stiekem in de appartementen. Authentiek en vol karakter en allemaal zijn ze anders. Ik voel me hier direct thuis. Het blauwe bed met het prachtig gehaakte sprei, de boerderijbogen en de trappetjes. Zelfs de muren verklappen de vervlogen tijden.’Gezellig he?’ Isabel haar stem lacht door de stilte.’Ik blijf!’ juig ik. Want Quinta Dos Amigos maakt snel vrienden die graag op z’n Portugees thuiskomen.
