Poggio Aragosta

'Of het druk wordt?' Junio glimlacht. Het landgoed Masseria degli Ulivi ligt rustig te schitteren in de zon. Om ons heen siert mediteraanse weelde met olijfbomen, zoethoutbomen, grote grasvelden en bloemen. De geur van jasmijn dringt zacht mijn neus binnen. We drinken samen een cappuccino bij de koffiebar in de ochtendzon.

Ik ken Junio nog van toen ik voor het eerst op Sicilië was. Hij is een Italiaan pur sang: altijd in voor een praatje, gastvrij en ook bij hem gaat liefde door de maag. Toen al was zijn eeuwenoude gerenoveerde masseria een absolute weelde en nu heeft hij er nog een stuk bijgebouwd. 'Druk wordt het hier nooit omdat we alles zo ruim en wijds hebben opgezet.' En dat klopt. Waar je ook hier bent, overal viert rust hoogtij. Of het nu de typische Siciliaanse binnenplaats is van de boerderij of het restaurant waar je proeft van de eigen landerijen. Ik zucht en glimlach. Alles is hier een lust voor het Italiaanse oog. Terrassen met sierlijke zitjes, de terracotta vloeren en de houten plafonds in de hotelkamers. 'Hier vlak bij ligt Noto, een van de belangrijkste barokke steden ter wereld. Die schoonheid van het verleden wilden we ook hier in ere houden.' En dat voel je als je de stenen trap naar boven pakt, de eeuwenoude olijfbomen ziet waaien in de wind of de oudroze kleur van de boerderij bewondert.

Maar Junio combineerde het gelukkig ook met het moderne comfort. Ik neem een slokje van mijn cappuccino. Zo meteen ga ik een duik nemen in het grote zwembad, en het zal je niet verbazen: het zal er heerlijk en rustig zijn.