Grenzeloos geluk. Ik vond het bij Pleiades. Want daar in de tuin, met uitzicht op de Kerkisberg achter me en de Egeïsche zee voor me, staan drie kleurrijke gebouwtjes met charmante appartementen. En eigenaresse Manuela legt me er ook nog eens flink in de watten.
Ik doe de deuren naar buiten open en loop rustig naar de keuken om koffie te zetten. Op mijn terrasje lach ik naar de zee, open de groene luikjes en ga zitten om via de bloeiende tuin een eerste blik op zee te werpen. Manuela zwaait naar me vanuit de poolbar. ‘Wat ga je doen vandaag?’ lacht ze. Niet veel later lig ik weer op een zonnebed bij het zwembad. Ik ben even gauw naar de lokale markt gegaan voor groente en een visje voor vanavond en dat is het. Dat is wat ik hier namelijk doe deze dagen: hier zijn. En dus laat ik de rest van het eiland voor wat het is. Want één ding weet ik namelijk wel: beter dan dit wordt het gewoon niet. En dat is een understatement, zelfs voor Samos.
