Playacapricho

Een paar minuten geleden vond ik George achter in de tuin, druk met zijn geliefde bezigheid: zorgen voor deze fantastische plek die Aposperites heet. Misschien is 'tuin' niet het goede woord, nee eerder een 'landgoed' met daarop schitterende guesthouses, omgeven door ruimte, fruitbomen en bloemen en die prachtige zachte stilte. George vraagt of ik trek heb en even later zit ik in een Griekse taverne met dé delicatesse van Drosia: gegrild varkensvlees. Als we terugrijden, vertelt George me over zijn huizen. De guesthouses Aposperites zijn gebouwd in een mooie Griekse stijl op een prachtige heuvel. In de zomer neem je een duik in het zwembad, ga je naar het strand of je leest een boek in de schaduw onder de olijfboom. Ik kijk om me heen, in de wijde omtrek is geen toerist te bekennen. Ik moet denken aan de waarheid van die ene uitdrukking: zo vrij als een vogel. Ja, zo voelt het.