Oxford

Elke keer als ik Li Calizzi ga bezoeken, lijkt het wel een droom. Ik zit op het overdekte terras en kijk uit over de tuin. Mijn ogen dwalen over de met bloemen versierde poort, het rustig deinende water in de twee zwembaden en de tuin vol met olijfbomen en wijnranken. De landelijke inrichting en de karakteristieke uitstraling van het landhuis geven alles om me heen een romantisch tintje.

“Heb je lekker geslapen Eliza?” Terwijl ik opschrik uit mijn gedachten kijkt het vriendelijke gezicht van Oscar me aan. “Wil je wat versgeperste jus d'orange?” Als ik enthousiast ja knik, loopt Oscar richting één van de bomen en plukt er een paar sinaasappels van. Verser kan niet! Ineens denk ik weer aan het verrukkelijke diner van gisteravond. Want naast dat ik verwend word met een heerlijk ontbijt, heb ik gister ook erg genoten in het restaurant van Li Calizzi. De che-fkok gebruikt allerlei traditionele streekproducten van Puglia in zijn gerechten. Als ik eraan terugdenk, kijk ik alweer vrolijk uit naar wat er vanavond wordt geserveerd uit de authentieke keuken.

Na het ontbijt zoek ik de verkoeling op in één van de zwembaden en haal ik een fruitige cocktail voor mezelf bij de gezellige poolbar. Na de frisse duik neem ik een moment voor mezelf en wandel ik met mijn dagboek in mijn handen richting de tuin. Ik zoek een plaatsje uit in het gras onder een eeuwenoude olijfboom. “Het is hier fantastisch, het lijkt wel een droom…” begin ik mijn verhaal. Een bladzijde vol schrijf ik over deze droomplek. Gelukkig ben ik niet in een droomwereld beland, maar is dit echt!