Mirachoro Carvoeiro

Verwonderd parkeer ik mijn auto op de ruime parkeerplaats. Ik ben gearriveerd bij Sani Verde en ik weet nu al dat ik mij hier kostelijk ga vermaken. Het is werkelijk een juweeltje dat verscholen ligt middenin een groot dennenbos met een oneindig uitzicht over de groene omgeving. Totale rust overvalt mij en dat voelt meer dan goed. Het prachtige gebouw gaat helemaal op in de natuur met aan de voorkant een heerlijk zwembad en ligbedden.

“Welkom, jij moet Eliza zijn?” Ik schrik op en merk dat ik alleen maar voor mij heb uit staan staren. De man die naar mij toe komt lopen, blijkt Rados te zijn. Samen wandelen we naar het gezellige terras van de poolbar. “Heb je honger?” vraagt Rados mij en voel inderdaad mijn maag vragen om iets lekkers. Even later zit ik met een glaasje wijn en frisse salade te mijmeren over wat komen gaat. Ik heb inmiddels de sleutel van mijn appartement en kan mijn nieuwsgierigheid nauwelijks bedwingen. Na de lunch wandel ik samen met Rados over het pad en hij wijst naar boven. “Dat appartement daar in de rechterbovenhoek is de komende week voor jou.”

Inmiddels zit mijn eerste nacht erop. De zonnestralen die door mijn ramen vallen van mijn slaapkamer, kriebelen op mijn neus en laten mij langzaam wakker worden. Ik rek mij uit en ik realiseer me dat ik in tijden niet zo heerlijk geslapen heb. Wat is het hier ongelofelijk rustig. Ik kijk eens goed rond, de geweldige keuken, de gezellige woonkamer met inbetween gordijnen geven een fijne sfeer en ik voel mij meer dan thuis. Ik spring onder de douche en maak mij klaar voor een dag aan het luxe zwembad. Wat is het leven toch mooi!