Het is 1861. In Borgo Pantano, op het Siciliaanse platteland, wonen een paar boerenfamilies gemoedelijk samen. Ze leven van de oogst die het land hun geeft. De stilte is er magnifico, maar het leven is er hard. Twee oorlogen overleeft Borgo Pantano, maar in 1950 verlaten de boeren de akkers om hun heil elders te zoeken. Het gehucht blijft verlaten achter.
Tot op een dag, in 2005, signora Donatella op zoek is naar de perfecte plek. Daar waar de tijd lijkt stil te staan, het liefst in een natuurpark en waar genoeg rust is om optimaal te genieten. Ze komt aan in het verlaten Borgo Pantano en direct steelt het haar hart. Een luxe hotel moet er komen. Waar alle punten op de i staan, waar geen detail vergeten is. Met een groot buitenzwembad met zonnebedden en pergola’s met witte lakens die schaduw maken in de zon. Een poolbar en een restaurant moesten er komen, een wellnessarea en massage treatments voor de ultieme ontspanning. In de tuinen zou alles bloeien. En de dorpshuizen? Die zouden gerenoveerd worden, maar alle authenticiteit moest aan de buitenkant behouden blijven. En binnen? Daar wilde ze de beste bedden, strak design, kunst en witte kleuren.
In 2010 opent Donatella haar deuren. Jarenlang werkt ze aan de nieuwe droom, aan haar hotel. Trots staat ze in de tuin. Het is gelukt.
En nu lig ik hier bij het zwembad. De witte lakens wapperen in de wind. Ik kijk om me heen en denk aan hoe de boeren jaren geleden hier zwoegend rondliepen. Donatella kan toveren, bedenk ik me. De borgo bruist. Verderop glimlachen de andere gasten, de zon staat hoog aan de hemel, er wordt gegeten, gelachen en gedronken. Het gehucht is tot leven gekomen.
