Ik kwam op een wat ongelukkige manier in contact met Fernando. Die ochtend maakte ik een fanatieke wandeling in de bergen, gleed uit over een rots en stootte mijn knie. Ik besloot om naar een apotheek in Las Palmas te gaan om wat helende middelen te halen voor mijn wond. Geluk bij een ongeluk kun je wel zeggen, want daar kwam ik voor het eerst in aanraking met de wonderschone Finca La Mareta.
De eigenaar van de apotheek heette Fernando en ik vertelde hem over mijn fanatieke wandeling die ochtend en dat ik iets te ambiteus was geweest. Hij lachtte. ‘Ben je graag in de natuur?’ en ondertussen haalde hij een zalfje. ‘Het liefst hoor ik helemaal niks behalve de vogels,’ en terwijl ik het zei, pakte hij een foldertje onder de toonbank. ‘Misschien vind je dit wat?’ Voor me prijkte een prachtige Finca, zijn finca la Mareta en direct vergat ik de pijn in mijn knie. Ik zag sfeervolle witte casas, omgeven door tropische planten en boordevol natuur. Binnen waren ze evenzo sfeervol ingericht in Canarische stijl met behoorlijk wat ruimte!
‘Als je echt in de natuur wilt wakker worden: ik heb voor vannacht nog een casa vrij?’ Uiteraard zei ik meteen volmondig ‘ja’ tegen de man die mijn lijf hielp, maar ook mijn geest enorm verblijdde.
En nu geniet ik hier aan het zwembad van de stilte, de natuur en het uitzicht over de Agaete vallei. Mijn knie ligt rustig bij te komen, net als ik. De vogels fluiten en ik denk aan Fernando’s woorden en over het beste medicijn genaamd Finca la Mareta. Inderdaad een betere pleister op de wond is er niet, en ook een betere gelukspil als dit hier kan ik me niet wensen.
