Atlas

“Proost!” Ik kijk mijn vriendinnen Lisa en Anna aan en hef mijn glas. “Op onze vakantie”. Ze tikken hun wijnglas tegen het mijne. Vanochtend zijn we aangekomen bij Casita la Graja op La Palma en onze vakantie kon gelijk al niet meer stuk. De tuin rondom de casita is fantastisch. De buren zijn ver weg, de tuin staat vol met fruitbomen en ook van binnen is het huis comfortabel en smaakvol ingericht. “Hoe vind je toch altijd van dit soort plekjes Eliza?” Anna wijst naar het zwembad en de zee in de verte. Lachend haal ik mijn schouders op. “Wacht maar tot vanavond. Ik heb nog een verassing voor jullie!”

Die avond zitten we, na een dag relaxen aan het zwembad, te genieten van onze maaltijd met ingrediënten uit eigen tuin. Langzaam wordt het donker. “Wat was die verassing nou Eliza?”. Ik lach, want ik weet dat Anna net zo nieuwsgierig is als ik. “Kijk eens naar boven” zeg ik en ik wijs naar de lucht boven ons. Als Anna en Lisa opkijken, zien ze hetzelfde als ik. De meest heldere sterrenhemel die we ooit hebben gezien, vol met fonkelende sterren. “Als we geluk hebben, mogen we zelfs een wens doen!”. We kijken elkaar aan en even zijn we stil, want al onze wensen zijn al uitgekomen.