Atenea Calabria

Onderweg naar Podere Tina in Toscane, laat ik mij verbazen door de prachtige groene natuur. De weggetjes slingeren tussen de bomen en rivieren door. Dit adresje is mij aangeraden door mijn Italiaanse vriend Massimo. Het adresje zou echt iets voor mij zijn en hij stond erop dat ik een kijkje kwam nemen wanneer ik weer in Italië zou zijn. Ik weet inmiddels dat Massimo vol zit met goede ideeën, dus Podere Tina is vast het bezoeken meer dan waard.

De Italiaanse cipressen op de oprit van Podere Tina leiden mij naar de villa. Zo romantisch! Deze bomen doen mij altijd denken aan alle mooie momenten die ik in Italië heb beleefd. De Nederlandse eigenaar Henri komt op me afgelopen terwijl ik net de auto uitstap. “Ciao Bella, mag ik je bij Podere Tina verwelkomen?” vraagt hij lachend. Henri geeft mij een Italiaanse kus op mijn wang en samen wandelen we over het landgoed. De villa lijkt recht uit een roman te komen; het natuurstenen gebouw, de houten details en overal romantische zitplekjes. Het uitzicht, vanaf de bloeiende tuin op de omliggende bergen is met geen woord te beschrijven. De inrichting van Podere Tina is authentiek en geeft me een welkom en hartelijk gevoel. We lopen samen door de villa en ik ben op slag verliefd op de boekenkast die ik tegenkom in de woonkamer. Ik begin met dagdromen en zie voor me dat hier vroeger een bevlogen schrijver woonde, met Toscane en deze villa als muze.

"Ik heb het mooiste appartement voor je vrijgelaten, Eliza" zegt Henri, die me weer terugbrengt naar de realiteit. Vanaf mijn privéterras lijkt het appartement nog een beetje mooier. “Bedankt Henri, ik zal hier heerlijk tot rust komen!” zeg ik. Wanneer Henri vertrokken is, zie ik drie mooie wijnen op het aanrecht staan. Ik open een fles wijn en tegelijkertijd hoor ik iemand op de deur kloppen. Het is Massimo. Wat een verrassing! Samen nemen we plaats op het terras en proosten we op een prachtige vakantie …