Algar

Ooit, als ik de kans krijg, ga ik er weer naar terug. De mooiste herinneringen die ik heb aan mijn vakantie op Sardinië voeren terug naar mijn verblijf bij Maria, in haar Corte dei Venti aan de oostkant van het eiland. Ik zou er eigenlijk maar één nachtje slapen, maar een nachtje werden er twee en uiteindelijk ging ik na een week het liefst helemaal niet meer naar huis.

Corte dei Venti bleek niet alleen een fantastische uitvalsbasis te zijn om Sardinië te verkennen, maar ook een plek om tussen alle indrukwekkende excursies door, geheel tot rust te komen. Na een dagje slenteren door de ongerepte en geïsoleerde dorpjes in het Gennargentu-gebergte, kon ik heerlijk uitpuffen aan het zwembad van Maria. Met mijn benen omhoog, een glaasje Prosecco in de hand, genieten van de prachtige kleuren van Corte dei Venti in de ondergaande zon. Ik kon dit paradijs natuurlijk niet verlaten zonder de flamingo's in de lagune te zien. Ook was het volgens Maria uitgesloten dat ik het eiland zou verlaten zonder een fietstocht te maken in de prachtige omgeving. En ja, de dag erna moest ik natuurlijk wel uitrusten… Maria en ik, want Maria hielp maar wat graag mee, bedachten elke dag wel een excuus om nog een dagje langer te blijven. En daar heb ik geen seconde spijt van gehad.