Alameda

Wanneer ik de deur uitloop van het vliegveld voel ik een warm briesje op me afkomen. Ik kijk op mijn horloge en bedenk me dat het pas tien uur 's ochtends is. Vandaag gaat een warme zomerse dag worden.

Na een autorit van niet meer dan een half uur, met de eindeloze Kretenzische zee aan mijn linkerhand en de prachtige ruwe hellingen aan mijn rechterhand, kom ik aan in het charmante dorpje Koutouloufari. Ik ga vandaag op bezoek bij een Griekse familie. Als ik het eerste koffietentje zie loop ik snel naar binnen en bestel een ijskoffie. Ik ga aan een tafeltje zitten en neem een slok van mijn koffie. “Waar kan ik Danae's Villas vinden?” vraag ik aan de barista. Ze loopt met me mee naar buiten en wijst richting de heuvel. “Rijd rechtdoor en sla daarna rechtsaf!” zegt ze. Ik bedank de vrouw en stap mijn autootje in.

Een paar minuten later kom ik aan bij het adresje en Danae staat me buiten al op te wachten. “Welkom bij Danae's Villas”, zegt ze. Ze pakt mijn koffertje aan en we lopen samen richting het terrein. We lopen door de prachtige tuin en Danae vertelt vol trots over haar vier gekleurde villa's. “Zullen we nu naar jouw villa gaan Eliza?” vraagt ze. Ik voel de kriebels in mijn buik en knik enthousiast. Ze vertelt me dat ik het hele weekend in de groene villa mag slapen. “Groen is de kleur van het leven en dat vond ik wel bij jou passen”, legt ze uit. Als ik de deur van de groene villa open kijk ik mijn ogen uit. De villa heeft een moderne maar elegante uitstraling. Wanneer ik buiten bij het zwembad sta, hoor ik alleen het zachte briesje door de bomen waaien. Ik ben opslag verliefd op het panoramische uitzicht wat voor me uitreikt. Ja, misschien heeft Danae gelijk en past de kleur groen perfect bij mij. Dit is het leven!