Villa S’Argamassa
Land: Santa Eularia, Spanje
Ken je die momenten dat je alleen maar kan zuchten van geluk? Ik heb het telkens weer als ik een nieuw plekje ontdek, zoals vanmiddag op Ibiza. Een beetje verzonken in gedachten reed ik in mijn huurauto langs de stranden van Santa Eulalia del Rio. Ik had net mijn buik vol gegeten met heerlijke guisat de peix en keek uit naar een rustig plekje om een siësta te houden.
Niet veel later zie ik prachtige witte villa's opdoemen tussen de pijnbomen. Daar moet ik zijn! Als ik nieuwsgierig door de poorten kijk, komt eigenaresse Vanessa op me aflopen. "Heb je soms behoefte aan een drankje bij een privézwembad?" Bijna verslik ik me. Een zwembad voor mij alleen? Dat klinkt me goed in de oren.
Enthousiast volg ik Vanessa naar mijn logeerplekje. "Tada, jouw eigen plekje!" roept ze trots. Met een plof zak ik neer op een ligbedje en zucht. Wat een geluk.
Niet veel later zie ik prachtige witte villa's opdoemen tussen de pijnbomen. Daar moet ik zijn! Als ik nieuwsgierig door de poorten kijk, komt eigenaresse Vanessa op me aflopen. "Heb je soms behoefte aan een drankje bij een privézwembad?" Bijna verslik ik me. Een zwembad voor mij alleen? Dat klinkt me goed in de oren.
Enthousiast volg ik Vanessa naar mijn logeerplekje. "Tada, jouw eigen plekje!" roept ze trots. Met een plof zak ik neer op een ligbedje en zucht. Wat een geluk.
