Monte Rosa

Na een flinke wandeling door het nationale park Cap de Creus stap ik mijn auto weer in. Wat een schitterend stukje Spanje is Catalonië toch. Ruige kusten, maar ook een prachtig ongerept binnenland. Met groene heuvels aan de rechterkant van de weg en wijngaarden aan de linkerkant, rijd ik richting Rectoria de Regencós, mijn verblijf voor vanavond.

Een groot geeloranje huis doemt op. Niet veel later komt een Spaanse dame op me afgelopen. We kussen en ze stelt zich voor als Alicia, de eigenaresse van Rectoria de Regencós. “Kom ik heb wat lekkere tapas voor je gemaakt!” zegt ze enthousiast. We lopen naar binnen, wat toch echt aangenaam is met die Spaanse warmte buiten. Aan een grote houten tafel begint Alicia te vertellen. Ooit was dit pand een pastorie, daterend uit de 18e eeuw. Een paar jaar geleden besloot ze de pastorie om te bouwen tot een aangename plek om gasten te ontvangen, maar met respect voor de essentie van het huis. “Ik heb er een plek van gemaakt voor zowel romantische stellen als gezinnen met kinderen. Iedereen moet zich hier welkom voelen, dat is mijn doel!”