"Goddelijk!" Eigenaar George komt aanlopen met een drankje en lacht om mijn antwoord op zijn vraag hoe ik het vind in zijn Anaxo Resort. Hij glimlacht. "Ik had niet anders verwacht!" zegt hij en zet het ijskoude glas neer dat hij in de poolbar voor me haalde. Ik lig op een bedje aan het zwembad onder de parasol in de schaduw. De zon staat hoog aan de strakblauwe lucht, in de verte prijkt de zee, achter me ligt het bergachtige land. Anaxo Resort ligt vredig onderaan de heuvels. Recent bouwde George hier twee prachtige authentieke gebouwen van natuurlijke materialen, met dikke muren en in de stijl van zijn zo geliefde Griekenland. Treed je binnen in zijn paleis, dan herken je nog diezelfde Griekse elementen, maar daar siert het moderne van nu: een strakke, luxe en stijlvolle inrichting in natuurlijke kleuren.
Vanmorgen begon ik de dag vroeg en toen de wereld wakker werd, liep ik naar het pittoreske Pantazi Beach hier beneden. Met mijn voeten in het zand, een frisse duik in de turkooise zee en een uurtje turen later, dwaalde ik door de oude plaatsjes en echte Griekse steegjes. Ik vertel George over mijn wandeling en dat ik geen genoeg kan krijgen van die mooie blik op zee en van het oude Griekenland dat je hier nog steeds ziet. "Wie het oude niet eert, is het nieuwe niet weerd", vertaal ik hem. Hij lacht. En dat is precies wat deze plek hier kenmerkt. Het is hier letterlijk oud en nieuw en elke dag een feest om te verblijven.
"Wist je trouwens dat Anaxo de Griekse god is van de akkerbouw?" Ik lach. "Ik zei toch: goddelijk is het hier!" En dat is precies wat het is.
